Ε, ναι
λοιπόν, ανοίξαμε πανιά μέσα σε αγκαλιές αγαπημένων φίλων και γνωστών και με τις
ευχές πολλών αγνώστων που βρέθηκαν το σαββατοκύριακο 26 και 27 Ιανουαρίου στο 1ο
Φεστιβάλ Εναλλακτικής Χρηματοδότησης «Πάρε- Δώσε», στο Ε.Δ.Ω., όπου το ARTEAT έκανε την επίσημη
πρώτη του.
Το πυρετώδες αυτό διήμερο δεκάδες άτομα γεύτηκαν τις
δημιουργίες μας, τις αγάπησαν και ήδη τις διαδίδουν. Μας ενθάρρυναν, μας
στήριξαν με την παρουσία τους, με τα καλά τους λόγια, τις παρατηρήσεις, τις
πληροφορίες και με την πολύ σημαντική οικονομική τους ενίσχυση που έφερε το ARTEAT στη δεύτερη θέση της off line χρηματοδότησης που έγινε στο πλαίσιο
του φεστιβάλ.
Σας στέλνουμε πίσω αγάπη και υπόσχεση ότι τώρα κοιτάμε μόνο
μπροστά με στόχο να διαδώσουμε τους γαστρονομικούς θησαυρούς της Ελλάδας σε όλο
τον κόσμο˙ σας στέλνουμε μαζί και ένα
τραγούδι πολυαγαπημένο, τον «Ακροβάτη» των Χαΐνηδων: «με τον καιρό να΄ναι κόντρα, έχει τιμή σαν
πετάς...»
Αφιερωμένο εξαιρετικά στην Αρετή, το Νίκο, το Στέλιο, την Όλγα,
τη Γιάννα, τον Αλέξανδρο, το Δημήτρη, τον Πάνο, τη Βάσω, την Έφη, την Αντιόπη,
τον Γαβριήλ, την Κατερίνα,το Νίκο, τον Πάνο, την Ευφροσύνη, τη Σταυρούλα, τη
Δέσποινα, το Λάζαρο την Αθηνά, την Τασία, τον Τάσο, τον σερ Σιμό, το Γιάννη, τη
Μιράντα, το Σπύρο, την Ξανθή, το Νίκο, τη Χριστίνα, το Θάνο, τη Βίκυ, το
Γιώργο, την Καίτη, το Νίκο, την Αλεξάνδρα, τον
Άγγελο, τη Βίκυ, τη Σοφία, το Στέλιο, το Νίκο, τη Σταυρούλα, τη Νανά, το
Γιώργο, την Ιωάννα, τη Βάνα, τη Μαρία, την Ελένη, τη Γιάννα, το Γιάννη, την
Έφη, τον Ηλία, τη Βάσω, το Γιάννη, την
Ελισάβετ, τη Μαρία, την Κατερίνα, την κυρία Καλλιόπη, τον Αργύρη... και σε
όλους όσους δεν μπόρεσα να θυμηθώ.
Επίσης στην πιο φανατική “χορηγό” του ARTEAT, τη θεία Πάτρα, που έψησε και μας
έφερε στο φεστιβάλ τις τηγανίτες που λάτρεψαν όλοι με το πετιμέζι.
Και τέλος σε όλα τα παιδιά που οργάνωσαν και συμμετείχαν μαζί
μας στο «πάρε- δώσε» της φαντασίας, της έμπνευσης, της εργατικότητας, της
δημιουργίας, της Ζωής εν τέλει.
Ιδιαίτερα - διότι έχει και το ARTEAT τις αδυναμίες του - στα παιδιά από
τη Θεσσαλονίκη της ομάδας "Σώμα ως", στα λουλουδένια κορίτσια του "babyfeat", στην ακαταπόνητη ομάδα των
δημιουργών από τη Χαλκίδα "SHK (Slaves Hit Kings) CREW" (γειά σου Παναγιώτη, Κωνσταντίνε και Αιμίλιε
και ευχαριστώ που επιβεβαιώνετε με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο την πεποίθησή
μου ότι οι σημερινοί 20άρηδες κρατάνε την ελπίδα αυτού του τόπου ζωντανή). Παιδιά,
θα σας παρακολουθούμε και θα σας στηρίζουμε με όποιον τρόπο μπορούμε.
Κατερίνα Καρύγιαννη
από τότε που ο άνεμος μου εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους...
ΑπάντησηΔιαγραφήκοιτόντας μόνο μπροστά... θα τολμήσω να συμπληρώσω εγώ...
ιωάννα