Και ολίγη... από ζοχούς γιαχνί

Μετά από το χθεσινό «ταξίδι» σε μνήμες που μπορούν να ανασύρουν η γεύση και η μυρωδιά ενός  φαγητού, δεν  θα αντισταθώ σήμερα στον πειρασμό να μιλήσω για το πιο λατρεμένο μου ίσως μαγείρεμα˙  το απλούστερο που ξέρω στα συστατικά και την προετοιμασία του, αλλά... για μένα τουλάχιστον, το πλουσιότερο σε γεύση, μυρωδιές  και μνήμες.

Το είχα ξεχασμένο στο χρονοντούλαπο και το ανακάλυψα ξανά φέτος το Χειμώνα.

Ας φτιάξουμε λοιπόν ζοχούς (ή ζοχιά ή τζοχιά για τους παλαιότερους) γιαχνί...

Χρειαζόμαστε: (για τέσσερις μερίδες)

•500-600 γρ. ζοχούς (αυτή την εποχή βρίσκουμε ωραιότατους στη λαϊκή αγορά από 2,5 ευρώ το κιλό)

• ένα κρεμμύδι ξερό μεγάλο

• μια γεμάτη κουταλιά της σούπας πελτέ

• αλάτι και πιπέρι

Και να τι κάνουμε:

Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το τσιγαρίζουμε σε τρεις κουταλιές έξτρα παρθένο ελαιόλαδο (το μετράω με ευλάβεια, παρόλο που το διαθέτουμε σε αφθονία από τον ελαιώνα μας). Στη συνέχεια τσιγαρίζουμε τα χορταράκια, και προσθέτουμε την ντομάτα που την έχουμε διαλύσει σε μια κουπίτσα χλιαρό νερό. 

Αλατάκι, πιπεράκι (ανάλογα με το γούστο του καθενός)  και δύο ποτηράκια του κρασιού νερό. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και για τα επόμενα 35 λεπτά –τόση ώρα περίπου χρειάζεται να γίνει το μαγείρεμά μας- απολαμβάνουμε τις γλυκόπικρες μυρωδιές που πλημμυρίζουν την κουζίνα μας.

Μυστικά και ψέμματα...
Λένε ότι ο ζοχός δεν μαγειρεύεται μόνος του, αλλά μαζί με άλλα άγρια χόρτα. Θα έλεγα ότι ο ισχυρισμός θα καταρριφθεί πλήρως μόλις τον γευτείτε γιαχνί. Αλήθεια βέβαια είναι ότι «απογειώνεται»,  αν προσθέσετε και ένα ματσάκι μυρώνια.

Το καθάρισμα και το πλύσιμο των ζοχών – χρειάζονται τουλάχιστον τρία πλυσίματα, το ένα στο ξύδι-  είναι ένας μικρός μπελάς. Θα σας φαίνεται όμως παιχνιδάκι, μπροστά σ΄αυτό που  θα απολαύνει η όσφρησή σας και  θα γεύεται ο ουρανίσκος σας.

Επιπλέον, όσο και αν φαίνεται υπερβολικό, οι ζοχοί γιαχνί είναι ένα καθ’ όλα πλήρες και αυτόνομο γεύμα, ειδικά αν συνοδευτούν με φρεσκοζυμωμένο ψωμάκι (ακόμα και από τον αρτοπαρασκευαστή).
Και μια σταγόνα ιστορία...
Ο ζοχός είναι φυτό γνωστό από τα αρχαία χρόνια, με το σόγχος (σόγχος του Θεόφραστου). Από κείνα τα χρόνια μάλιστα αναγνωρίστηκε η φαρμακευτική του αξία.

Κατερίνα Καρύγιαννη