Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Στ’αχνάρια των Οινοτρόπων

Για την επιστροφή στην ουσία των πραγμάτων διαλέγει ο καθένας το δρόμο του, για να χτίσει την άμυνά του στη λαίλαπα που μας άφησε η εποχή που φεύγει.

Θες όμως μια αφορμή, μια έμπνευση, ένα αχνάρι να ακολουθήσεις  για να πορευτείς. 

Επιστροφή στα βασικά της ουσίας και της ύπαρξής μας, στα προπατορικά μας·  επιστροφή στο αυτούσιο γέννημα της φύσης·  στην «πρώτη ύλη» του ανθρώπου και της τροφής του· αυτός είναι ο δρόμος που εμείς διαλέξαμε.

Η έμπνευσή μας, που τη μοιραζόμαστε σήμερα μαζί σας, ήταν ο μύθος των Οινοτρόπων· οι τρεις αδελφές Ελα
ΐς, Σπερμώ και Οινώ, οι εγγονές του θεού Διόνυσου.


Τα ονόματά τους συνδέθηκαν με τρία βασικά προϊόντα του ελληνικού χώρου, το λάδι, το σιτάρι και το κρασί. Ο μύθος τους λέει ο αρχαιολόγος Νίκος Πλάτωνας αρχίζει από τη Μινωική Κρήτη:
Η Ελαΐς, η Σπερμώ και η Οινώ ήταν κόρες του Άνιου και εκείνος με τη σειρά του ήταν παιδί του Διονύσου και της Αριάδνης. Όταν οι απόγονοι του Μίνωα πήγαν να διοικήσουν διάφορα νησιά η και περιοχές του αιγαιακού χώρου, ο Άνιος πήγε στο ιερό νησί, τη Δήλο. Παντρεύτηκε τη Δωρίππη και απέκτησε τρεις κόρες, που τις είπαν Οινοτρόπους ή Οινοφόρους. 

Σ` αυτές ο παππούς τους ο Διόνυσος, λέει ο μύθος, έδωσε ένα μοναδικό χάρισμα: «ποιείν εκ γης έλαιον, σίτον και οίνον»… 
Μας το κληροδότησαν ·  Να φτιάχνουμε από τη γη λάδι, σιτάρι και κρασί. Και αυτό ακριβώς θα κάνουμε. 

Μπορεί κάποιοι να περιφρόνησαν το χάρισμα που μας δόθηκε, εννοώντας το ως αυτονόητο και δεδομένο. Ο κρητικός λαός όμως με λόγια που βγαίνουν απευθείας από την καρδιά το έχει πει όσο καλύτερα γινόταν: 


«Απού ‘χει στάρι στο κρασί και λάδι στο πιθάρι,
έχει του κόσμου τα καλά και Του Θεού τη χάρη». 



Κατερίνα Καρύγιαννη

2 σχόλια:

  1. Μπράβο παιδιά! Περιμένουμε κι άλλα ...... πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαρά θεού οι φωτογραφίες από το λιομάζωμα! Με γύρισαν χρόνια πίσω, στη δεκαετία του ’60 , στη Κρήτη που μέσα σε δύσκολες συνθήκες, οι άνθρωποι μάζευαν το καρπό της ελιάς με κέφι και χαρά και είχαν τη διάθεση να κάνουν τη δύσκολη καθημερινότητά τους τραγούδι.. Θυμήθηκα τον αθάνατο λυράρη της Κρήτης Κώστα Μουντάκη και το στοίχο από το τραγούδι του «…μυλωνάδες και μαζώχτρες θα τα λέμε πότε- πότε κι αφορμή θανε οι ελιές να χουμε χρυσές δουλειές . Ήταν δύσκολα χρόνια αλλά με ουσία! Ένιωθαν αυτάρκεις. Νοιώθω τυχερή που έχω μνήμες αυτής της εποχής.
    Πάντα γεια πάντα χαρά φίλοι μου
    α.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή