«Το φάρμακο του μέλλοντος»

Το φάρμακο του μέλλοντος θα είναι το λάδι ελιάς, σύμφωνα με νέες έρευνες του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεργασία με τον επίκουρο καθηγητή Φαρμακογνωσίας και Χημείας, Προκόπη Μαγιάτη. Τα αποτελέσματα των ερευνών έδειξαν ότι το λάδι της κορωνέικης ελιάς και το λάδι της ευρύτερης περιοχής της Μεσσηνίας  περιέχουν υψηλά ποσοστά αντιφλεγμονωδών ουσιών που προστατεύουν και θωρακίζουν την υγεία.
Η έρευνα σε 150 δείγματα από διάφορες περιοχές της Ελλάδας αλλά και της Καλιφόρνια των Η.Π.Α., απέδειξε ότι το ελαιόλαδο διαθέτει 2 πολύ σημαντικές ουσίες την ελαιοκανθάλη και την ελαιασίνη, στις οποίες οφείλονται οι αντιοξειδωτικές, νευροπροστατευτικές και καρδιοπροστατευτικές ιδιότητές του.

Όπως διαβάσαμε στο goodnews.gr η έρευνα που έκανε ο καθ. Μαγιάτης, με τη βοήθεια της γυναίκας του και της συνεργάτιδάς του κ. Ελένης Μέλλιου, απέδειξε ότι η ποσότητα των αντιφλεγμονωδών ουσιών στο λάδι της περιοχής της Μεσσηνίας είναι πολύ υψηλότερη και από τον παγκόσμιο μέσο όρο, γεγονός που οφείλεται σε ποικίλους παράγοντες, όπως στις κλιματολογικές συνθήκες, στα εδαφολογικά στοιχεία, στη φροντίδα των καλλιεργητών και κυρίως στην μοναδική μέθοδο καλλιέργειας που εφαρμόζεται στην Μάνη. 

Αντίθετα από πολλές άλλες καλλιέργειες, δεν γίνεται τεχνητό πότισμα και τα δέντρα κλαδεύονται μια φορά το χρόνο, διευθετώντας τον όγκο των κλαδιών έτσι ώστε να διατηρούνται τα δέντρα μικρά. Ενώ σε άλλα μέρη η συνηθισμένη παραγωγή ελαιολάδου είναι περίπου 10 λίτρα ανά δέντρο, η Κορωνέικη ποικιλία παράγει μόνο 1-3 λίτρα του καθαρότερου «υγρού χρυσού». Η ποσότητα θυσιάζεται για την παραγωγή της ποιότητας. Η ιδιαίτερη γεύση, το άρωμα και ο πλούτος του ελαιολάδου που παράγουν αυτές οι ελιές είναι πράγματι πολύ ειδική και μοναδική.

Επίσης κατά την έρευνα, σημαντική στάθηκε η διαπίστωση ότι ορισμένες ελληνικές ποικιλίες ανεξάρτητα από την περιοχή προέλευσης έχουν σχετικά μικρή περιεκτικότητα σε αντιφλεγμονώδεις ουσίες, γεγονός που επιβεβαιώνει την παραδοσιακή γνώση και εμπειρία ότι τα λάδια από αυτές τις ποικιλίες μπορούν να καταναλωθούν άμεσα.

Ακόμη όμως και στην περίπτωση που το λάδι προερχόταν από την ίδια ποικιλία και από την ίδια γεωγραφική περιοχή, παρατηρήθηκαν σημαντικές διακυμάνσεις οι οποίες συσχετίστηκαν με την εποχή, αλλά και με τον τρόπο λειτουργίας του ελαιοτριβείου.

Φάνηκε, ότι όταν η ελιά δεν αρδεύεται και όταν ελαιοποιείται σε πρώιμο στάδιο σε διφασικό ελαιοτριβείο με ψυχρή έκθλιψη, επιτυγχάνονται οι υψηλότερες συγκεντρώσεις.

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το γεγονός ότι κάθε ποικιλία έχει το δικό της χημικό προφίλ, το δικό της «δακτυλικό αποτύπωμα», τονίζοντας έτσι την διαφορετικότητα του κάθε ελαιόλαδου.

Ωστόσο οι ερευνητές επισήμαναν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνες που θα διασαφηνίσουν το τι ακριβώς επηρεάζει την ποιότητα του λαδιού και για λήψη μέτρων που θα βελτιώσουν ακόμη περισσότερο τις ευεργετικές ιδιότητες του «υγρού χρυσού». 

«Δεν είναι μακριά η μέρα που θα δούμε και στην ελληνική αγορά εξειδικευμένα καταστήματα που θα διακινούν αποκλειστικά προϊόντα ελιάς και ιδίως τυποποιημένα ελαιόλαδα μικρών παραγωγών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τόσο ποικιλιακής όσο και γεωγραφικής προέλευσης. Ίσως ακόμα δεν είναι μακριά και η μέρα που θα δούμε επεξεργασμένα ελαιόλαδα να περνούν το κατώφλι του φαρμακείου», αναφέρει ο καθηγητής.

Ο κ. Μαγιάτης έκανε τις σημαντικές αυτές ανακοινώσεις στο Δημαρχείο της Μεσσήνης, στο πλαίσιο παράλληλης εκδήλωσης του 4ου Συνεδρίου Υγείας Μεσσηνίας, με τίτλο «Δίαιτα - Νηστεία - Υγιεινή Διατροφή, με τους καρπούς της μεσσηνιακής γης και με έμφαση στο ελαιόλαδο».

Επιπλέον εκτός από τον κ. Μαγιάτη, έρευνα για το ελαιόλαδο έχει κάνει και ο δήμαρχος Μεσσήνης, Στάθης Αναστασόπουλος. Κατά την διδακτορική του διατριβή διαπίστωσε ότι το βιολογικό ελαιόλαδο της Σαϊδώνας, στη Μάνη, είναι το πλουσιότερο σε πολυφαινόλες, δηλαδή σε αντιοξειδωτικές ουσίες που θωρακίζουν την καρδιά. Επίσης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εποχή που η ελιά έχει τις περισσότερες πολυφαινόλες είναι το διάστημα από τις 15 Δεκέμβρη μέχρι τις 10 Γενάρη, δηλαδή τη συγκεκριμένη περίοδο πρέπει να γίνεται το λιομάζεμα και η έκθλιψη του ελαιοκάρπου, ώστε να είναι το λάδι πλουσιότερο σε υγειοπροστατευτικά συστατικά.

Ο Βασίλης Δημόπουλος, επίκουρος καθηγητής στο ΤΕΙ Καλαμάτας, παρουσιάζοντας την δική του εκδοχή για το ελαιόλαδο ανέφερε ότι το λάδι της περιοχής είναι ελαφρύ και καλά ισορροπημένο. Έχει, δηλαδή, ελαφρύ φρουτώδες άρωμα, μικρή αίσθηση της πικρής γεύσης και είναι ελαφρά πικάντικο. Ειδικότερα, κάπως πιο πικρό είναι το λάδι του Τρικόρφου, της Ανδρούσας και της Μεσσήνης, ενώ πιο φρουτώδες άρωμα έχει το λάδι της Ανδρούσας, της Μεσσήνης και του Αριστομένη.

Τα παραπάνω αποτελέσματα προήλθαν από την ανάλυση 27 δειγμάτων ελαιολάδου του Καλλικρατικού Δήμου Μεσσήνης.