Newcomers…στο τραπέζι μας: Aγκινάρα

Επίσημη ονομασία: Cynara cardunculus˙ κοινώς αγκινάρα. Άγριο θηλυκό˙ θα χρειαστείς κόπο και υπομονή για να ανακαλύψεις την τρυφερή καρδιά της κάτω από τα ελαφρώς αγκαθωτά στην άκρη πέταλά της. Πως το λέει το παραδοσιακό μας τραγουδάκι;... «αγκινάρα με τ’αγκάθια και με τα λουλούδια τ’άσπρα. Μην παραμυρίζεις τόσο και με κάνεις και νυχτώσω...»

 

Αυτό το αγκαθωτό αλλά και μυρωδάτο «θηλυκό» λοιπόν, καλωσορίζουμε στο τραπέζι μας. Η αγκινάρα ήδη από τον προηγούμενο μήνα έκανε δειλά-δειλά την εμφάνισή της στους πάγκους λαϊκών αγορών και μανάβικων. Με 5 ευρώ, στη λαϊκή τουλάχιστον, αγοράζεις από 10 έως 12 κομμάτια. Τι τα κάνεις μετά θα μου πεις, δεδομένου ότι η προετοιμασία της αγκινάρας είναι λίγο μπελαλίδικη˙ γι΄αυτό άλλωστε την έχουμε «κόψει» και από το τραπέζι μας. Μήπως όμως ήρθε η ώρα να την εντάξουμε ξανά στη διατροφή μας; Η αγκινάρα δεν είναι απλά ένα ακόμα λαχανικό της Άνοιξης˙  είναι ένας γευστικός και διατροφικός «δυναμίτης», με την καλή έννοια.

Έχουμε και λέμε λοιπόν: Η αγκινάρα καταρχήν είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Β1, Β2, νιασίνη και C. Αποτελεί μια πολύ καλή πηγή φυτικών ινών, όπως επίσης καλίου και φυλλικού οξέος. Οι φυτικές της ίνες βοηθούν στην καλύτερη πέψη, η βιταμίνη Κ που περιέχει δρα βοηθητικά στη διατήρηση της υγείας των οστών, ενώ τα ισχυρά αντιοξειδωτικά της κάνουν καλό στο συκώτι και αναπτύσσουν αντικαρκινική δράση.

Αν νομίζετε ότι τυχαία μάς έρχεται την Άνοιξη, κάνετε λάθος. Η αγκινάρα φτάνει την κατάλληλη εποχή για να κάνει μια πρώτη αποτοξίνωση, ειδικά στο συκώτι μας, από τις βαριές, λιπαρές τροφές του Χειμώνα. Μελέτες του Ινστιτούτου Φυσιολογίας και Χημείας του Γερμανικού Πανεπιστημίου του Tubingen έχουν δείξει ότι έστω και αν το συκώτι έχει ήδη υποστεί κάποιες βλάβες από τις ελεύθερες ρίζες, οι βλάβες αυτές μειώνονται με τη λήψη εκχυλίσματος από φύλλα αγκινάρας.
Οι ειδικοί λένε επίσης για την αγκινάρα ότι μειώνει τα επίπεδα του ουρικού οξέος χάρη στη διουρητική τους δράση, ρυθμίζει το μεταβολισμό των σακχάρων, ενώ αυξάνει και το μεταβολισμό των λιπών.

Το καλύτερο όμως σας το φύλαξα για το τέλος: Η αγκινάρα θεωρείται καρδιοτονωτική, ελιξίριο νεότητας και... αφροδισιακή παρακαλώ.

Πως την καταναλώνουμε

Η αγκινάρα καταρχήν τρώγεται ωμή σε πράσινες σαλάτες ή με λεμόνι (με μπόλικο λεμόνι το οποίο καθυστερεί και την οξείδωσή της). Στην Κρήτη θεωρείται ιδανικός μεζές για τσικουδιά και έχει κερδίσει μάλιστα την επωνυμία "ρακοφονιάς" γιατί εξαφανίζει, λένε οι Κρητικοί, την επίδραση της ρακής.
Μπορείτε επίσης να την δοκιμάσετε στον ατμό με λίγο αλάτι, πιπέρι και χυμό λεμονιού ή να την  βάλετε στο μπλέντερ με ελαιόλαδο και δενδρολίβανο, για έναν απολαυστικό πουρέ.

«Βασιλικός μεζές»

Η αγκινάρα όσο πιο κοντά στην ωμή μορφή της είναι, τόσο πιο ωφέλιμη θεωρείται. Όμως, το τουρσί της, ειδικά της αγριαγκινάρας, είναι «βασιλικός μεζές»˙ αυτό μου βγήκε αυτόματα να πω την πρώτη φορά που το δοκίμασα, στο σπίτι της Αγάπης. Τουρσάκι τραγανής και ελαφρώς ξιδάτης αγκινάρας λοιπόν, φυλαγμένης σε εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο˙ για μια εμπειρία γεύσης πραγματικά μοναδική, που δεν την ξεχνάς!
Αν μετά απ’ όλα αυτά δεν σας πείσαμε να ξαναβάλετε την αγκινάρα στο τραπέζι σας, τότε θα επανέλθουμε σύντομα στα «μαγειρέματα» με το μοναδικό τουρσί της θείας Πάτρας από το Άνω Μέρος της Κρήτης. 

Tip !

Στο καθάρισμα να χρησιμοποιήσετε απαραίτητα γάντια, για να μην "μαυρίσουν" τα δάκτυλά σας.

Arteat