Θέλουμε ελπίδα˙ όχι φόβο

Ο θυμός νίκησε το φόβο˙ αυτό έδειξε ο τρόπος που ψηφίσαμε στις εκλογές της 6ης Μαΐου. Νιώθουμε την ανάγκη να το τονίσουμε αυτό˙ ότι ο φόβος που προσπάθησαν να ενσπείρουν τα δύο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας με τη συνδρομή των Βρυξελλών και των εγχώριων ΜΜΕ, δεν πέρασε τελικά.

Θα επικαλεστούμε μάλιστα μια πολύ ενδιαφέρουσα δημοσκόπηση που ακριβώς καταδεικνύει το θρίαμβο του θυμού έναντι του φόβου και την οποία υλοποίησε -το δεύτερο δεκαήμερο του Απριλίου-  το τμήμα Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών για λογαριασμό του περιοδικού HOT DOC του Κώστα Βαξεβάνη (Μάιος 2012).

Από μόνο του βέβαια έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το γεγονός ότι κάποιος παρήγγειλε μια δημοσκόπηση για να αποτυπώσει τα συναισθήματα των πολιτών πριν από την κάλπη.

Πέραν τούτου η δημοσκόπηση δείχνει ότι το 74,2% των ψηφοφόρων που ρωτήθηκαν αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι θα ψήφιζε κάτω από το κράτος του φόβου. Μόνο το 18,6% απάντησε ότι θα ψήφιζε υπό το κράτος του φόβου, ενώ το 7,2% επέλεξε να μην απαντήσει στο συγκεκριμένο ερώτημα. 

Και όπως ωραία περιγράφει στα συμπεράσματα της συγκεκριμένης έρευνας ο κ. Επαμεινώνδας Πανάς, καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου και πρόεδρος του τμήματος Στατιστικής που τη διενέργησε, προκύπτει σαφέστατα ότι περίπου 7 στους 10 Έλληνες –ποσοστό 65,9%-  έχουν αντιληφθεί ότι τα δύο κόμματα εξουσίας καλλιεργούν κλίμα φόβου για να μην ψηφίσει ο κόσμος μικρά κόμματα. 

Ο θυμός «ξεχείλισε» και θα τον εισέπραττε με βάση την έρευνα κατά 65,9% το ΠΑΣΟΚ και κατά 21,6% η ΝΔ.  Όσο για την ελπίδα και ποιο κόμμα μπορεί να την φέρει στην Ελλάδα, μόνο το 13,5% «έδειξε» το ΠΑΣΟΚ και το 19,3% τη ΝΔ. Δυστυχώς βέβαια δεν φαίνεται ούτε τα άλλα κόμματα να δημιουργούν ελπίδα αφού με βάση τα στοιχεία της έρευνας τα αντίστοιχα ποσοστά για τους Ανεξάρτητους  Έλληνες ήταν 9,2%, για τον ΣΥΡΙΖΑ 6,5%, για το ΚΚΕ 6,2%. Για τα υπόλοιπα κόμματα τα ποσοστά είναι πολύ μικρότερα. 

Και σχολιάζει στα συμπεράσματά του ο κ. Πανάς για την πολιτική του φόβου και της ελπίδας:

«Η  δημιουργία και η διαχείριση της οικονομικής κρίσης έχει προκαλέσει τον θυμό των Ελλήνων. Η αγανάκτηση, η απογοήτευση, η φθίνουσα ικανότητα των πολιτικών του μνημονίου να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των πολιτών αποτελούν προάγγελο πρόκλησης κοινωνικής αναταραχής, όταν οκτώ στους δέκα Έλληνες εκφράζουν θυμό απέναντι στα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Θρίαμβος του θυμού και όχι του φόβου –του φόβου «ευρώ ή δραχμή», «εντός ή εκτός Ευρώπης». Η πολιτική του φόβου είναι η πολιτική εφαρμογής του μνημονίου.

Χρειαζόμαστε μια πολιτική της ελπίδας και όχι μια πολιτική του φόβου. Χρειαζόμαστε ελπίδα και αξίες. Οι αξίες αυτές είναι η αυτοβελτίωση, η προσωπική ευθύνη, η θέληση, η αλληλεγγύη, η συνεργασία, η τιμιότητα, η αλήθεια, η εργατικότητα, η καλοσύνη, η συμπόνοια, η ταπεινοφροσύνη. Ο συνδετικός ιστός όλων αυτών είναι να καταλάβουμε ότι ανήκουμε και αγαπάμε την Ελλάδα».

Ας το κρατήσουμε αυτό: «χρειαζόμαστε πολιτική της ελπίδας και όχι μια πολιτική του φόβου». Ακούει κανείς;